ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ – ΠΡΕΒΕΖΑ – ΛΕΥΚΑΔΑ
ΝΙΚΟΠΟΛΗ – ΚΟΡΩΝΗΣΙΑ – ΑΡΤΑ
(25, 26, 27 Μαρτίου 2022)
Κωνσταντίνου Βολτή,
Επίτιμου Αντιπροέδρου του Ν.Σ. Κράτους
Ο Νίκος Γκλεζάκος, που έχει άριστες σχέσεις με την Μετεωρολογική υπηρεσία, τις οποίες συνδυάζει αποτελεσματικά με τον σχεδιασμό, την επιχείρηση επί του πεδίου και την επιτυχία του αντικειμενικού σκοπού, έδωσε στα Μέλη και τους φίλους της «Λέσχης Αξιωματικών Λ.Σ.» το σύνθημα :
«Τέλος ο Μάρτης – γδάρτης. Η Άνοιξη μας έφθασε.
Εμπρός κουπί ταχύ, να την συναντήσουμε παιδιά στην εξοχή,
μαζί με την Σαρακοστή και την Εθνική μας Εορτή».
Και τα «παιδιά», αγόρια, κορίτσια, σαράντα παλληκάρια από Αθήνα, Πειραιά, φορέσαμε τα «ναυτικά» μας και με τα γαλανόλευκα σημαιάκια μας βάλαμε πλώρη με τον «Καπεταν Θανάση». για να χαράξουμε έμφορτοι την ανοιξιάτικη ίσαλο γραμμή από Βούλα, Γλυφάδα, Πειραιά, Ομόνοια, διασχίζοντας το υγρό στοιχείο (θάλασσα, λιμνοθάλασσες, ποτάμια, υγροβιότοπους), συζευγμένο με την στεριά (γέφυρα Ρίο – Αντίρριο, Τουρλίδα, Γέφυρα Λευκάδας, Κορωνησία), μέχρι την Πρέβεζα, απολαμβάνοντας το φυσικό περιβάλλον, με εθνική και θρησκευτική μέθεξη και ορεγόμενοι την πλούσια γευστική παραγωγή των λιμνοθαλασσών και του Αμβρακικού κόλπου, συμβατή μεν με τη νηστεία των ημερών, αλλά όχι άτρωτη από τους πειρασμούς της κνίσας και της γεύσης ολίγου αρνιού Τζουμέρκων.
Με υπολογισμένες τις αντοχές «forpeak» και την αναγκαία τόνωση του πρωινού καφέ, η πρώτη στάση μας έγινε στον «Γρηγόρη» του Κιάτου. Μετά η εορταστική εθνική ανάταση στην Ιερή Ιστορική Πόλη του Μεσολογγίου, η βαθιά εισπνοή αύρας λιμνοθάλασσας κατά τον “διάπλου” της Τουρλίδας και η γευστική πανδαισία γνήσιων αλιευμάτων στα παραλίμνια εστιατόρια.
Άφιξη το απόγευμα στην Πρέβεζα, αποβίβαση στο άνετο ξενοδοχείο «Μαργαρώνα» (της σειράς πολυτελών ξενοδοχείων «ΑΜΑΛΙΑ»), σε ρομαντική θέση στον μυχό της θαλάσσιας περιοχής.
Τακτοποίηση, ξεκούραση και μετά βραδινός περίπατος στο λιμάνι της Πρέβεζας. Τα ψαρικά χωνεύονται εύκολα και η διεγερτική επίδραση περιπάτου και θαλασσινής αύρας μας οδήγησαν χωρίς την ανάγκη πυξίδας κατευθείαν στις ταβέρνες της παλιάς πόλης, εκεί που βασιλεύσει το πιο χαρακτηριστικό προϊόν του Αμβρακικού. Η γαρίδα σε όλες τις γευστικές ποικιλίες τιμήθηκε όπως της άξιζε, ακόμη και ως «Τρελή Γαρίδα».
Η δεύτερη ημέρα ξεκίνησε με πλούσιο πρωινό και μετά προορισμός η Λευκάδα, με επίσκεψη στην Ιερά Μονή Φανερωμένης και το πολύ γνωστό Νυδρί. Επάνοδος στο ξενοδοχείο, ξεκούραση και μια δεύτερη βραδινή εξόρμηση στην Πρέβεζα για συμπληρωματική διατροφή γαρίδας.
Η τρίτη ημέρα ήταν αφιερωμένη στη Νικόπολη με επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο, στα ερείπια του αξιοθαύμαστου Ρωμαϊκού Υδραγωγείου και στο αρχαιολογικό Μουσείο της. Μετά επίσκεψη στην πανέμορφη και γραφική Κορωνησία, τονωτική γεύση καφέ στην Άρτα, δίπλα στο ονειρικό Γεφύρι της και εξοντωτική γευστική πανδαισία μετά μουσικής στην ταβέρνα «ΚΙΒΩΤΟΣ» στο δρόμο Άρτας – Τρικάλων.
Η επιστροφή ευτυχώς ήταν σχετικά άνετη, αν ληφθεί υπόψη η μαζική έξοδος του τριημέρου και μόνο «κάποια κουρασμένα παλικάρια» εξέφρασαν μάλλον σε λογικά μέτρα την σχετική δυσφορία για την καθυστέρηση επιστροφής και διανομής κατ’ οικον. Πάντως σε όλες τις διαδρομές λίγοι κοιμήθηκαν. Είχαν το μάτι … γαρίδα !
Οι εκδρομές της Λέσχης Αξιωματικών δεν είναι μόνο ταξίδι, φαγητό, απόβλητα και .. νάνι !
Είναι κυρίως διέξοδος από την καθημερινότητα και καταφυγή σε οάσεις ψυχικής ηρεμίας, θρησκευτικής μέθεξης, επαφής με την φύση, ιστορικής γνώσης, αυθόρμητης ψυχαγωγίας και φιλικής συναναστροφής. Στην τριήμερη εκδρομή μας μόνον το θρησκευτικό κομμάτι αναδείχτηκε λιγότερα. Μιλήσαμε για την «Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Πεφανερωμένης Λευκάδος», για την δημιουργία πρώτης εκκλησίας στο νησί από τον Απόστολο Παύλο και προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας. Μιλήσαμε για τους πολλούς ιστορικούς ναούς της Άρτας. Αναφερθήκαμε και στον Όσιο Ονούφριο στην Κορωνησία. Όμως με δικαιολογητικό την ανάγκη να ξεδώσουμε από πνιγηρές καταστάσεις πανδημίας, πολεμικών επιδράσεων και κακοκαιρίας, προσβλέπουμε στην μεγαλοθυμία του Θεού (και του Προέδρου της Λέσχης), ότι «νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες» θα συγχωρηθούμε.
Κατά τα λοιπά συνεπέστατα συναντηθήκαμε με την ιστορία και σημαντικά γεγονότα για το Μεσολόγγι, τους ηρωικούς κατοίκους του (ο Σάββας Βοσκόπουλος έκανε ειδική αναφορά στους Φιλέλληνες), για την Αρχαία Αμβρακία και την Ρωμαϊκή Νικόπολη, για την Πρέβεζα, τα ιστορικά μνημεία, τα μουσεία, τα πολιτιστικά στοιχεία και τα αξιοθέατα των πόλεων, για την γεωμορφία τους και πολιτικά στοιχεία τους, για τα επίλεκτα τέκνα τους, για την αρχαία Λευκάδα και το σύγχρονο τουριστικό Νυδρί, που αναδείχθηκε και από τον Αριστοτέλη Ωνάση, για την χλωρίδα και πανίδα των θαλασσών και των λιμνών, για τα μεγάλα ποτάμια της περιοχής, για τα κάστρα και τους ναούς της Άρτας και το τραγουδισμένο Γεφύρι της.
Σε σχέση με την Νικόπολη, με τον ενδιαφέροντα αρχαιολογικό χώρο της και το Μουσείο της, πρέπει να σημειωθεί, ότι μετά την Ναυμαχία του Ακτίου και την ίδρυσή της το 30 π.Χ. από τον νικητή Οκταβιανό Αύγουστο, έσβησε την ιστορία της Αρχαίας Αμβρακίας, δηλαδή της Άρτας, που είχε εποικιστεί από Κορίνθιους της εποχής των Κυψελίδων (μπροστά στη είσοδο του Μουσείου υπάρχει κιονόκρανο Κορινθιακού ρυθμού). Επίσης να σημειωθεί, ότι ο κόλπος είναι γνωστός και από την μεγάλη ναυμαχία του Αμβρακικού (1538) μεταξύ Χριστιανικών δυνάμεων υπό τον Ναύαρχο Αντρέα Ντόρια και των Οθωμανών υπό τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, η οποία δεν κατέληξε στην συντριβή των Τούρκων λόγω ασυνεννοησίας των ευρωπαϊκών δυνάμεων. (Μειωμένη μεν συμμαχία, αλλά σημαδιακή ασυνεννοησία, για να μελετηθεί από την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση).
Αυτό όμως που δεν γράφει η ιστορία είναι η προσωπική ιστορία του Λιμενάρχη Κύμης Νίκου
Γκλεζάκου
«για ένα άγαλμα, που είδε και θυμήθηκε τον πόνο του, που μας διηγήθηκε»
Ανασύρθηκε από αλιευτικό χάλκινο άγαλμα, καλυμμένο από όστρακα.
Ήταν άγαλμα του Οκταβιανού Αυγούστου. Παραδόθηκε σε αυτόν και ο ίδιος του έβγαλε την «βίζα» για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, αλλά άλλοι πήραν την δόξα και το χρήμα και σε αυτόν έμειναν «τα όστρακα» ! Πάλι καλά που δεν «εξοστρακίστηκε» … !
Όσον αφορά την απορία για το όνομα του ξενοδοχείου «Μαργαρώνα», ο υπογράφων αναφέρθηκε σε ηρωίδα στιχουργικού μυθιστορήματος των μεσαιωνικών χρόνων, η οποία βασίλεψε ύστερα από πολλές περιπέτειες στην τότε Πρεβέντζα μαζί με τον άντρα της Ιμπέριο.
Τέλος, το ανθρώπινο στοιχείο – σκοπός της εκδρομής, αναδύθηκε στο έπακρον και αυτή τη φορά. Η τριήμερη φιλική επαφή συντονίστηκε σε τραγούδι και χορό, που ανέδειξαν υπέροχες τραγουδίστριες και χορεύτριες, στο αποχαιρετιστήριο γεύμα στην «Κιβωτό». Ο σύγχρονος Νώε φρόντισε η κιβωτός να διαθέτει όλα τα καλά του Θεού και οι ταξιδευτές απλά τα τίμησαν δεόντως.
Και σε άλλα με Υγεία !