Την Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015 η ΠΑΜΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΑΘΗΝΩΝ εόρτασε την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον Τουρκικό ζυγό την 23η Μαρτίου 1821, με δοξολογία στον ιστορικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρύτση, ενώ ακολούθησε κατάθεση στεφάνου στο άγαλμα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Η εκδήλωση έκλεισε με παράθεση δεξίωσης στο ξενοδοχείο ΑΜΑΛΙΑ, όπου ο Πρόεδρος της Παμμεσσηνιακής Ενώσεως Αθηνών Υποναύαρχος Λ.Σ. ε.α. κ. Αλέξανδρος Δασκαρόλης, καλωσόρισε όλους τους παρευρισκομένους και τίμησε εξέχουσες προσωπικότητες από τη Μεσσηνία.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Πρόεδρος της ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ. Αντιναύαρχος Λ.Σ. – Επίτιμος Α΄. Υπαρχηγός Λ.Σ. κ. Πελοπίδας Αγγελόπουλος που ήταν επίσημος προσκεκλημένος από την Παμμεσσηνιακή Ένωση Αθηνών, με την παρακάτω ομιλία:
«Ομιλία του Αντιναυάρχου Λ.Σ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΛΟΠΙΔΑ Επιτιμ. Α’ Υπαρχηγού Λ.Σ κ Προέδρου ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ. την 23-3-2015 στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρύτση Αθηνών στον εορτασμό-δοξολογία για την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον Τουρκικό ζυγό την 23-03-1821, προσκεκλημένος της Παμμεσσηνιακής Ένωσης Αθηνών.
«ΚΑΛΑΜΑΤΑ-23 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 Η ΚΥΡΗΞΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ»
Σεβασμιώτατε
Πανοσιολογιώτατε
Σεβαστοί Πατέρες
Κε Υπουργέ
Κε Γ.Γ
Κοι εκπρόσωποι Ε.Δ κ΄ Σ.Α
Αγαπητέ κε Πρόεδρε κ ΄ αγαπητά μέλη του Δ.Σ ως και αγαπητά Μέλη της Παμμεσσηνιακής Ενώσεως
Αγαπητοί προσκεκλημένοι
Κυρίες και κύριοι
Η πρωτεύουσα της Μεσσηνίας γιορτάζει, με δίκαιη περηφάνια, τη μεγάλη μέρα που πρώτη αυτή, με συνταγμένη στρατιωτική δύναμη, με κεφαλή τους πιο ξακουστούς πολέμαρχους, που καθιέρωσαν την ηγεσία τους, σκληροί στους αγώνες και ανέδειξαν νίκες περίλαμπρες και τέλος με επισημότατη διακήρυξη, τίναξε από πάνω της το ζυγό της σκλαβιάς, κατέλυσε την ξένη εξουσία και εγκατέστησε την επαναστατική. Αυτό είναι το μεγάλο και αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, που για την αναγνώρισή του επέμειναν πάντα όλοι οι ιστορικοί, ότι, η Επανάσταση ξεκίνησε από την Καλαμάτα την 23-3-1821, για να πάρει την πρώτη περήφανη νίκη στο Βαλτέτσι και να αποκορυφώσει το πρώτο λαμπρό της κεφάλαιο με το πάρσιμο της Τριπολιτσάς και να ολοκληρωθεί με την ένδοξο Ναυμαχία του Ναυαρίνου στον όρμο της Πύλου (20-10-1827). –
-Όταν ανετέθη από τη Φιλική Εταιρεία η αρχηγία του αγώνα στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, και άρχισε η προπαρασκευή, η επικρατέστερη γνώμη μεταξύ των συγκεντρωθέντων πρώτα στην Οδησσό και έπειτα στο Ισμαήλιο, παραγόντων, ήταν να αρχίσει η επανάσταση από την Μάνη. Την προτιμούσε εξ όλων των Ελληνικών τμημάτων και ο αρχηγός. Αφενός διότι λόγω των προνομίων-ιδιοτύπου αυτοτελείας-, η Μάνη δεν επέκειτο στον άμεσο έλεγχο των Τουρκικών αρχών και ήταν ευκολότερη εκεί και η αποβίβαση του αρχηγού του Επιτελείου του, καθώς και η εκφόρτωση πολεμικού υλικού και αφετέρου, διότι υπήρχε στην Μάνη σημαντικός αριθμός ενόπλων, ικανός να αποτελέσει την βάση του Επαναστατικού στρατού.
Στη Μάνη είχε αποσταλεί από το 1819 ο Χριστόφορος Περαιβός, ο οποίος επέτυχε την συμφιλίωση χάρη του επικείμενου αγώνος, των τριών αντιζήλων οικογενειών Τρουπάκη, Γρηγοράκη και Μαυρομιχάλη. Με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη εξάλλου ευρίσκοντο σε επικοινωνία και οι Μεσσήνιοι Αρχηγοί, ο Νικηταράς, ο Αναγνωσταράς, και μεταξύ άλλων και οι Δικαίοι, στην οικογένεια των οποίων ανήκε ο Παπαφλέσσας. Στη Μάνη δε, είχε αποβιβαστεί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προερχόμενος από την Ζάκυνθο, όπου διέμενε επί πολλά έτη, και εκεί έλαβε την επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Στην Καρδαμύλη τέλος είχε προσορμισθεί το πλοίο στο οποίο επέβαινε ο Παπαφλέσσας, ναυλωμένο υπό του ιδίου για την κάθοδό του στην Ελλάδα και εξ αυτού είχαν εκφορτωθεί τα βαρέλια πυρίτιδας που είχε φέρει από το Αιβαλί και τη Σμύρνη.
Το προγεφύρωμα για τις επιχειρήσεις της επαναστάσεως, ήτο η Μάνη. Ο πρώτος αντικειμενικός σκοπός των επιχειρήσεων, ήτο η κατάληψη της γειτονικής Μεσσηνίας, όπου ευρίσκοντο η Καλαμάτα με την παραγωγική πεδιάδα της και τα φρούρια της Κορώνης, της Μεθώνης, του Νεοκάστρου (Πύλου) και του Παλιόκαστρου (Σφακτηρίας).
Σε αυτό τον ιερό αγώνα που διεξήγαγε το Έθνος το 1821, συμμετείχαν όλοι, ο αρματολός, ο κλέφτης, ο ναυτίλος, ο κληρικός και σύμπασα η Εκκλησία, ο διδάσκαλος, ο λόγιος, ο έμπορος, η ηρωική μητέρα, ο βασανισμένος ραγιάς, ο καθένας με τον τρόπο του.
Η από δεκαημέρου του Μαρτίου 1821 επιμονή του καϊμακάμη της Τριπολιτσάς ο οποίος εκτελούσε διαταγές του Χουρσίτ-Πασά, να συγκεντρώσει στην Τριπολιτσά όλους τους σημαίνοντες προκρίτους και τους ιεράρχες της Πελοποννήσου και να τους κρατήσει ομήρους και η ανυπακοή με διάφορες προφάσεις των προκρίτων της Αχαΐας και των Καλαβρύτων, προς πρόληψη της εκρήξεως της επαναστάσεως, συνετέλεσαν στην επίσπευση των γεγονότων. Ο πυρετός και η ανησυχία, μήπως η Τουρκική διοίκηση προβεί ταχέως στην λήψη σκληρών μέτρων, κατείχε τους δυναμένους να εκτιμήσουν την κατάσταση. –
-Κατά την 22αν Μαρτίου ο Πετρόμπεης κήρυξε στη Μάνη την επανάσταση, συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις του παρά τη Μεσσηνία, δια να προσβάλλει την Καλαμάτα. Εν τω μεταξύ είχαν ληφθεί προπαρασκευαστικά μέτρα για τον εφοδιασμό του στρατού. Τους σάκους της πυρίτιδας από το πλοίο του Παπαφλέσσα, παρέλαβαν ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς με τους ενόπλους τους και μεταφέρθηκαν δια νυκτός με ζώα σε ορισμένα σημεία που θεώρησαν κατάλληλα για την όλη εκστρατεία.
Το ανωτέρω γεγονός αναφέρθηκε στον Βοεβόδα των Καλαμών Αρναούτογλου, ο οποίος κάλεσε τους προκρίτους της πόλεως σχετικά με την εφοδιοπομπή. –
Του απάντησαν ότι ήταν αγωγιάτες μεταφέροντες λάδι και ότι ένοπλοι συνόδευαν τη μεταφορά από ενδεχόμενη αρπαγή από ληστές κατά την πορεία.
Ο Αρναούτογλου αντιλήφθηκε ότι κάτι σημαντικό συνέβαινε, έντρομος όμως, λόγω του άμεσου κινδύνου δεν τόλμησε να πειράξει τους προκρίτους.
Αντίθετα έδωσε εντολή στους Τούρκους της πόλεως να ετοιμασθούν για να φύγουν ταχύτατα με τις οικογένειές τους για την Τριπολιτσά. Άλλα ήταν πλέον αργά. Κατά την ίδια μέρα 23 Μαρτίου 1821 εισήλθε στην Καλαμάτα ο Ηλίας Μαυρομιχάλης και οι θείοι του Ιωάννης και Αντώνιος επί κεφαλής επαναστατικής δυνάμεως και κατέλαβαν ορισμένα σημεία της πόλεως. –
Ταυτόχρονα ο Πετρόμπεης απέστειλε επιστολή στον Τούρκο Διοικητή Καλαμάτας Αρναούτογλου, στην οποία του γνωστοποιούσε ότι έστειλε τον γιο του Ηλία μαζί με άλλους ενόπλους για να τον προφυλάξουν από τυχόν επιδρομή κλεφτών.
-Ο Πετρόμπεης βρισκόταν καθοδόν επικεφαλής δύο χιλιάδων ενόπλων όχι ως μπέης της Μάνης, αλλά ως “Αρχιστράτηγος των Σπαρτιατικών δυνάμεων”, όπως ονομάζονταν τότε οι Μανιάτες. Άλλοι Μανιάτες έσπευσαν εναντίον των Τούρκων της Μονεμβασιάς-
Με τον Πετρόμπεη συνεξεστράτευσαν οι Καπετανακήδες, ο Χρηστέας, οι Κουμουνδουράκηδες, οι Κυβέλοι και οι Μεσσήνιοι Αρχηγοί Αναγνωσταράς, ο Παπαφλέσσας, ο Νικηταράς, ο Κεφάλας και άλλοι με τους ενόπλους τους.
Το σώμα αυτό εισήλθε στην Καλαμάτα, ενώ ο Αρναούτογλου και άλλοι Τούρκοι είχαν κλεισθεί στα σπίτια τους. Ο λαός υποδέχτηκε τον Πετρόμπεη με αλαλαγμούς χαράς. Η Καλαμάτα ήταν πλέον ελεύθερη. Η πρώτη Ελληνική Σημαία υψώνεται και η φλόγα της επανάστασης πυρπολεί όλες τις καρδιές απ’ άκρου σ΄ άκρο της Ελλάδας και τις οδηγεί στον υπέρτατο αγώνα.
Ακολούθησε δοξολογία στον Ιστορικό Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων της Καλαμάτας και ευλογήθηκαν τα όπλα, παρουσία κλήρου, λαού και των ενόπλων δυνάμεων. Στη συνέχεια δόθηκε ο όρκος και πρώτος ορκίστηκε ο Πετρόμπεης. Ο Πετρόμπεης εγκαταστάθηκε στην Καλαμάτα, όπου συγκρότησε επαναστατική επιτροπή, η οποία ονομάστηκε “Μεσσηνιακή Γερουσία”. Ο Αρναούτογλου φοβήθηκε για την τύχη του και έσπευσε να παραδοθεί στον Έλληνα Αρχηγό μετά των (150) ενόπλων του. Τα όπλα των παραδοθέντων διανεμήθηκαν στους επαναστάτες.
Την μεθεπομένη 25ην Μαρτίου 1821, ο Πετρόμπεης κοινοποίησε προκήρυξη προς τις Αυλές των Μεγάλων Δυνάμεων “εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστράτηγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου- (Πετρόμπεη)-Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Γερουσίας της εν Καλαμάτα”. Με την προκήρυξη ανηγγέλετο η Ελληνική Επανάσταση και ζητείτο η ενίσχυση του αγώνα υπό των μεγάλων ελεύθερων λαών “δια χρημάτων, δια όπλων, δια συμβουλών κ.λ.π”.
Το έγγραφο αυτό πλην της ιστορικής σημασίας του, είναι αξιοσημείωτο για τον υψηλό του τόνο και θεωρείται διακοίνωση προς τα ανακτοβούλια των Ευρωπαϊκών χωρών. Επίσης ο Πετρόμπεης απηύθυνε ιδιαίτερη διακοίνωση προς τον αυτοκράτορα της Ρωσίας Αλέξανδρο, τον οποίο θεωρούσε ευμενώς προς τον Ελληνικό Αγώνα, καθώς και επιστολή προς τον Ιωάννη Καποδίστρια, στην οποία και ανέφερε τις ανάγκες της επαναστατικής χώρας.
Η σημερινή ημέρα αφιερώνεται στους άνδρες εκείνους οι οποίοι με τους αγώνες τους και τις θυσίες τους μας παρέδωσαν μία πατρίδα ελεύθερη, αλλά και η σημερινή γενιά-παρά τα μικρά νέφη τα οποία τελευταία επισκίασαν την Ελληνική πατρίδα-θα μπορεί να διακηρύξει, ότι δεν θαυμάζει μόνο τον θησαυρό της προγονικής ευκλείας και αρετής, αλλά τηρεί τον αρχαίο εκείνο όρκο, “την πατρίδα ουκ ελάττω παραδίδει, αλλά πλείω και αρείω εκείνης την οποίαν παρέλαβε παρ’ αυτών”.
ΖΗΤΩ Η 23Η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 !
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ !
Ευχαριστώ»