Οδοιπορικό στη Νότια Ιταλία (Καμπανία)

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΙΤΑΛΙΑ (Καμπανία)

ΜΠΑΡΙ – ΜΑΤΕΡΑ – ΚΑΣΤΕΛΑΜΑΡΕ – ΝΑΠΟΛΗ – ΠΟΜΠΗΙΑ – ΚΑΠΡΙ – ΣΟΡΕΝΤΟ – ΑΜΑΛΦΙ – ΠΟΖΙΤΑΝΟ

 Κωνσταντίνου Βολτή,

Επίτιμου Αντιπροέδρου του Ν.Σ. Κράτους

    Το πούλμαν της Λέσχης Αξιωματικών Λιμενικού Σώματος σαλπάρησε την Τρίτη 27 Ιουνίου 2023 για επταήμερη εκδρομή στη Νότια Ιταλία με έμπειρο καπετάνιο τον Νίκο Γκλεζάκο, άξιο τιμονιέρη τον καπετάν Θανάση, τη συμπαθητική ξεναγό κυρία Μαρία Λαϊνά και σαράντα εννέα μέλη πλήρωμα.

Οι Λιμενικοί στο πιο δυνατό στοιχείο τους. Sapore di sale, sapore di mare.

Τρείς θάλασσες : Ιόνιο, Αδριατική, Τυρρηνική

Έξι κόλποι : Πατραϊκός, Μπάρι, Αμαλφιτάνο, Στάμπια, Νάπολη, Σορέντο.

Οκτώ λιμάνια από-επιβίβασης : Πάτρα, Μπάρι, Στάμπια, Σορρέντο, Κάπρι, Σαλέρνο, Αμάλφι, Ποζιτάνο.

Στην Πάτρα εντυπωσιακό το νέο λιμάνι και οι εγκαταστάσεις του, απογοητευτική η απουσία Λιμενικών και συνακόλουθα η έλλειψη ευταξίας.

Την Τετάρτη μετά την αποβίβαση στο Μπάρι επίσκεψη στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. «Από Θεού άρξασθε» και ο κ. Βέτσικας έψαλε το τροπάριο του Αγίου.

Προκρίθηκε ως αφετηρία του προγράμματος η επίσκεψη στην πόλη Ματέρα, πολυδιαφημισμένη διεθνώς η αρχαία πόλη Sassi di Matera, με τα σπίτια σπηλιές (Sassi) μέσα στους βράχους.

Τοπίο βιβλικό, το οποίο ενέπνευσε τους κινηματογραφιστές Πιέρ Πάολο Παζολίνι  («Τα κατά Ματθαίον Πάθη») και Μελ Γκίμπσον («Τα πάθη του Χριστού»).

Έχει χαρακτηρισθεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Από τις γαστριμαργικές προσφορές δοκιμάσαμε την τοπική σπεσιαλιτέ «ψωμοκεφτεδάκια με κόκκινη σάλτσα». Τίποτα ιδιαίτερο. Όμως οι υπόσκαφες κατοικίες – σπηλιές ήσαν πραγματικά εντυπωσιακές.

 Διασχίζουμε την περιφερειακή ενότητα της Μπαζιλικάτα, μία από τις είκοσι διοικητικές περιφέρειες στις οποίες διαιρείται η Ιταλία. Η περιοχή του Μπάρι, που προσπεράσαμε, ανήκει στην  περιφέρεια τη Απουλίας (Puglia).

Περάσαμε στην περιφέρεια της Καμπανίας για το Καστελλαμάρε ντι Στάμπια, που είναι κοντά στη Νάπολη. Η πόλη αυτή έχει την ιστορία της και είναι γνωστή κυρίως για τα ιαματικά λουτρά της, αρχαία και νεότερα, που της έδωσαν το προσωνύμιο «Μητρόπολη των Νερών», ενώ έχει και ναυπηγική βιομηχανία.

Καταπλεύσαμε στο άνετο ξενοδοχείο «STABIA», από το όνομα της αρχαίας Ρωμαϊκής πόλης Stabiae.

Η Πέμπτη αφιερώθηκε στην Νάπολη, που είναι η τρίτη  μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας. Ο τοπικός ξεναγός μας κατατόπισε για όλα τα αξιοθέατα. Στο ιστορικό κέντρο δεσπόζει το παλάτι των Ανδεγαυών και το Duomo, η όπερα Σαν Κάρλο, η Galeria Umberto, το Castel de Ovo των Φλαμανδών. Στο λιμάνι ευχάριστη έκπληξη μια χαρακτηριστική γουστόζικη πινελιά. Σε περίοπτη θέση  αιωρείται το αγωνιστικό ιστιοπλοϊκό σκάφος, με το οποίο οι δύο Ιταλοί ιστιοπλόοι κέρδισαν Ολυμπιακό μετάλλιο. Στο όνομά του περιέχεται η λέξη «Mascalcone» που υπονοεί σαρκαστικά, ότι η Ολυμπιακή νίκη μπορεί να κερδηθεί και με την ευφυΐα και την πονηριά (Mascalcone σημαίνει στην  πιο ήπια εκδοχή κατεργάρης, μασκαράς). Είμαι όμως θαυμαστής της ιταλικής φινέτσας, που μας πλασάρει ακόμα και τους Μαφιόζους και Καμορανέζους Νονούς με γελαστά πρόσωπα σε οικογενειακές γιορτές να αστειεύονται, να τραγουδούν και να χορεύουν.

Η ανάβαση στη συνοικία του Ποζίλιπο αρχίζει από το δρόμο με τα εντυπωσιακά κτίρια Πρεσβειών και Προξενείων  και προσφέρει θέα, αύρα βουνίσια και θαλασσινή και ηρεμία πάνω από την πολύβουη Νάπολη. Ο Βιργίλιος που έζησε στην περιοχή και ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας που ξεκουράζεται στην Βίλα Ροζμπερυ, εδώ ένοιωσαν περιβάλλον ευεξίας. Το Ποζίλιπο (Posillipo) είναι το Ελληνικότατο «Παυσίλυπο».

Την Παρασκευή 30 Ιουνίου επίσκεψη στο Σορρέντο και επιβίβαση στο πλοίο για Κάπρι. Αφήσαμε το πολύβουο Κάτω Κάπρι και από τη Marina Grande με μικρό λεωφορείο ανεβήκαμε στο Ανακάπρι. Εδώ τουλάχιστον η τουριστική χάβρα αντιμετωπίζεται με τη βουνίσια αύρα. Συμπαθητικά μαγαζιά, ωραίες επαύλεις, ζωηρή κίνηση, αεικίνητα νιάτα. Όσο κατηφορίζεις προς τη βίλα του Οκταβιανού Αυγούστου και τους παραδεισένιους κήπους της, σε υπνωτίζει το άρωμα του «Limonzello», οι συναρπαστικές ιστορίες των διαδόχων του Αυγούστου Τιβέριου και Κόμοδου, και της σχέσης του με την αδελφή του Λούσιλα και οι εφάμιλλες νεότερες ιστορίες με καλλιτέχνες όλων των φύλων, που ανέπτυξαν παράλληλα εδώ και την δημιουργικότητά τους. Μέχρι και ο Μάξιμ Γκόρκι διέθετε βίλα, στην οποία φιλοξένησε τον Λένιν.

Λέγεται ότι το Κάπρι οφείλει το όνομά του στους αγριόχοιρους, που ζούσαν εκεί παλιά. Σήμερα σίγουρα κυκλοφορούν μέσα στον συμφυρμό ανθρώπινων ειδών και εξίσου επικίνδυνες .. αγριόχηρες.

Κατεβήκαμε με το τελεφερικ στη Marina Grande για επιβίβαση προς Σορρέντο «Torna a Surrento» τραγούδησαν οι περίφημοι τενόροι Ενρίκο Καρπούζο και Λουτσιάνο Παβαρότι, που φιλοξενήθηκα στην πόλη.

Από το λιμάνι με μικρά λεωφορεία ανεβήκαμε στην κεντρική πλατεία «Πιάτσα Τάσσο (Piazza Tasso)», από το διάσημο τέκνο του Σορρέντο ποιητή Τορκουάτο  Τάσσο. Υπάρχουν πολυτελή ξενοδοχεία  στα άκρα των πανύψηλων βράχων που ξεκινούν από το επίπεδο του λιμανιού. Το Limonzello διαχέει παντού το άρωμά του στα στενά δρομάκια με καταστήματα κάθε είδους στο μαγευτικό Sorrento.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο.

Το πρωί του Σαββάτου ευχηθήκαμε για ένα καλό μήνα, τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην εορτάζουσα Αργυρώ Γκλεζάκου και προς αλλήλους ως … ανάργυρους συνταξιούχους εν αναμονή αυξήσεων Καλά Χρόνια και δύναμη για την συνάντηση με τα ερείπια της Πομπηίας. Η θέρμη του Βεζούβιου, το πέρασμα από τα Λουτρά της Ποπαίας και οι φαντασιώσεις από τις περιγραφές των αρχαίων λουτρών και των περίφημων τοιχογραφιών της Πομπηίας, αναστήλωσαν το ηθικό για ένα οπωσδήποτε κουραστικό περπάτημα στα ερείπια της πόλης και οι επισκέπτες τα κατάφεραν. Το νέο ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο Σαλέρνο, το Αμάλφι και το Ποζιτάνο. 

Το Αμάλφι έχει την πλούσια ιστορία ναυτικής και εμπορικής δύναμης και σηματοδοτεί τις απαρχές της «αντιπραγματιστικής οικονομίας». Δεσπόζει στον κόλπο του Αμαλφιτάνο, με τα όμορφα σπίτια του κτισμένα κλιμακωτά στις πλαγιές των βράχων, στολισμένα με ωραίες  βοκαμβίλιες.

Εντυπωσιακός ο ναός του Αγίου Ανδρέα, όπου φυλάσσεται σε κρύπτη μέρος των λειψάνων του Αγίου.

Το ίδιο εντυπωσιακό και το Ποζιτάνο, με την τουριστική κίνηση να σφύζει και εδώ και τα σπίτια του να προβάλλουν σαν έγχρωμη τοιχογραφία.

Σε όλα τα λιμάνια αεικίνητη η κ. Μαρία διεκπεραίωνε τις διατυπώσεις και τις εκδόσεις εισιτηρίων υποδειγματικά

Κυριακή πρωί αναχώρηση για Μπάρι και ευχάριστη διαδρομή με Ναπολιτάνικα τραγούδια σε Καμπανία, Μπαζιλικάτα και Απουλία.

Το πρωί της Δευτέρας προσκύνημα στο Ναό του Αγίου Ανδρέα. Από Θεού αρξάμενοι «Συν Θεώ» τελειώνουμε την εκδρομή.

Το άρωμα του Limonzello διαδέχθηκε το άρωμα της Μαυροδάφνης στην Αχαΐα – Κλάους και η θέα του Ισθμού της Κορίνθου μας σύνδεσε πάλι προς στιγμή με την Ιταλία και τον Νέρωνα. Η κούραση και το νωχελικό απομεσήμερο αντικατόπτριζαν πλέον την θαλπωρή του σπιτιού μας.

Προσωπικά η απογευματινή ξεκούραση στον οικείο χώρο ανάπλασε νοερά τις ταξιδιωτικές εμπειρίες.

Φυσικά, τις ωραίες εικόνες της οροσειράς των Απεννίνων που διατρέχει την ραχοκοκαλιά της Ιταλίας μέχρι τις άκρες της (και ακόμα πιο πέρα), τα ηφαίστεια του Βεζούβιου, της Ισκιάς, των Αιολίδων νήσων, της Αίτνας και του Στρόμπολι, που διαμόρφωσαν την φύση της, τις εύφορες κοιλάδες της Απουλίας, της Μπαζιλικάτα και της Καμπανίας (με τα σιτηρά, το κρασί και το λάδι), το οδικό δίκτυο με σήραγγες και γέφυρες με χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, τα κρεμασμένα τους βράχους χωριά και πόλεις, τα λιμάνια.

Ιστορικά, τα στοιχεία είναι τόσο πλούσια και ας περιοριστούμε στον αποικισμό της Μεγάλης Ελλάδος (η Νάπολη είναι η «Παρθενοπέα» των Κυμαίων  – ή Ροδίων- και κοντά της θύμα και αυτή του Βεζούβιου η πόλη Τόρε Ντελ Γκρέκο) και στο συναπάντημα του Ελληνικού Πολιτισμού και του πολιτισμού των αρχαίων Ετρούσκων.

Την ακμή των ναυτικών πόλεων που επισκεφθήκαμε, που έχουν σφραγίδα Ελληνικής και Βυζαντινής επιρροής.

Τα φέουδα, τα πριγκιπάτα, τα βασίλεια, τα Ιταλικά και Παπικά κράτη και ιδιαίτερα το βασίλειο της Νεάπολης με Ισπανούς, Γάλλους και Αψβούργους ηγεμόνες.

Τη Νάπολη των πρώτων Πανεπιστημίων και των Αρχαιολογικών Μουσείων.

Το Σαλέρνο με την απόβαση του Αμερικανικού στρατού στον Β’. Παγκόσμιο πόλεμο και την πόλη της Καζέρτα, όπου υπογράφηκε το 1944  η Συμφωνία της Καζέρτας (Γεώργιος Παπανδρέου και ηγέτες του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ).

Την μουσική από το Γρηγοριανό Μέλος, τα μαδριγάλια και την Όπερα, μέχρι τις λαϊκές παραδόσεις (χορός Tarantella, ναπολιτάνικα τραγούδια).

Μια πολυήμερη πολυάνθρωπη εκδρομή φυσικά δεν είναι στρατιωτική άσκηση, όμως δεν νοείται χωρίς πειθαρχία συνολικά  και αυτοπειθαρχία για τον καθένα. Στις «οικογενειακές» εκδρομές μας κυριαρχεί το ομαδικό πνεύμα, παραμερίζονται οι εγωισμοί και τυχόν προβλήματα αντιμετωπίζονται με κατανόηση. Την ημέρα της επίσκεψής μας στη Νάπολη παρουσιάστηκε ανάγκη τεχνικής επιθεώρησης στο σύστημα του κλιματισμού του πούλμαν, το οποίο είχε καταπονηθεί λόγω λειτουργίας σε χρόνους αναμονής επιβιβάσεων. Ευτύχημα, ότι τούτο γινόταν εντός πόλης και απαιτούσε χρόνο το πολύ ΔΥΟ ΩΡΕΣ. Δεν είμαστε Ροβινσώνες στην ερημιά. Αντίθετα μπροστά μας ήταν ανοικτές οι πόρτες της Galleria και πολλών  Cafes. Και όμως μπροστά στην όπερα Σαν Κάρλος  παίχθηκε   υπαίθρια ο «Χορός Μεταμφιεσμένων» του Βέρντι. Έπεσαν οι μάσκες και αποκαλύφθηκαν ανόητοι εγωισμοί. Κατηγορήθηκαν,  το πούλμαν (!), ο οδηγός, που υπεύθυνα αγωνιούσε για την ασφαλή συνέχεια της εκδρομής και ο οργανωτής, που δεν ήταν ο άγνωστος ψυχρός εκπρόσωπος ενός Μάνεση ή Versus, αλλά ο συνεκδρομέας μας με την οικογένειά του.  

Ελπίζω όσοι εκφράστηκαν και όσοι δεν εξέθεσαν δημόσια αρνητικότητα, να αντιλήφθηκαν πόσο ανόητο είναι να δίνονται διαστάσεις τραγικές σε ένα «φυσιολογικό» συμβάν, που έπρεπε να αντιμετωπιστεί  χάριν της ασφαλείας όλων με αντίτιμο υπομονή δύο το πολύ ωρών  καθυστέρησης για το φαγητό και τον ύπνο μας !

Ο Καπετάν Θανάσης, χαμογελαστός και ψύχραιμος θα μας φέρνει κοντά στο σπίτι μας δίνοντας και τις βαλίτσες μας στο χέρι. Αξίζει «εύγε» για την δεξιοτεχνική οδήγηση απέναντι σε παλαβούς Ιταλούς οδηγούς και τα επικίνδυνα σμήνη των .. βεσπών  χωρίς κανένα τσίμπημα (Vespa Ιταλικά είναι η σφήκα).

Ο οργανωτής, όμως, που μας έχει καλομάθει, καλώς εισέπραξε τα επίχειρα. Για παράδειγμα, διαβεβαίωσε μια κυρία, που φοβόταν μήπως βρέξει σο Κάπρι, ότι εγγυάται αυτός για τον καλό καιρό και γενικεύοντας διαλάλησε «εδώ είμαστε για να εκπληρώνουμε κάθε επιθυμία».

Ε ! όχι και «κάθε» επιθυμία Αρχηγέ !

Δεν απευθύνεσαι σε κολεγιόπαιδες του Ήτον, αλλά σε .. απώφυτους του Ήταν!

Και έχε χάρη που η Amalfitana Costiera είχε δροσερό αεράκι, γιατί θα σε έψηναν αν είχε ζέστη και είχε γίνει Amalfitana … Τostiera !

Και σε άλλα με υγεία,

Καλό καλοκαίρι