Οδοιπορικό στις χώρες
Ιταλία, Σλοβενία, Κροατία Ουγγαρία, Σλοβακία, Αυστρία Σερβία και Βουλγαρία
Πλοιάρχου Λ.Σ. ε.α Νικολάου Γκλεζάκου Αντιπροέδρου ΛΕΣΧΗΣ Λ.Σ.
Σάββατο πρωί με λιακάδα που είχε διαδεχθεί τις βροχές και τις καταιγίδες των προηγουμένων ημερών, ξεκίνησε η 10ήμερη περιήγησή μας σε Ευρωπαϊκές χώρες.
Στο λιμάνι της Πάτρας μας περίμενε το υπερπολυτελές καράβι CRUISE OLYMPIA της Minoan Lines (Grimaldi Group Company) και αφού τακτοποιηθήκαμε στις καμπίνες μας, το πλοίο απέπλευσε διασχίζοντας τις γαλήνιες θάλασσες του Ιονίου και της Αδριατικής, μας αποβίβασε στην Αγκόνα και αμέσως μετά χρησιμοποιώντας το εθνικό δίκτυο της Ιταλίας (την autostrada) με το πολύ ωραίο οδόστρωμα, επισκεφθήκαμε το Τρεβίζο και την άλλοτε Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας.
Η διαδρομή ήταν υπέροχη, μέσα από τις εύφορες πεδιάδες της Εμίλια-Ρομάνια (Emilia-Romagna) με τα πολλά εργοστάσια και τις ωραίες εναλλαγές από καλλιέργειες με ηλιοτρόπια, λαχανικά, αμπέλια, οπωροφόρα δένδρα, κ.α. τα οποία πότιζαν τα ποτάμια που κυλούσαν αρμονικά πλάϊ τους.
Η Βενετία όπως πάντα υπέροχη με τα πολλά αξιοθέατα που προκαλούν δέος και θαυμασμό στον επισκέπτη. Το πρώτο η Βασιλική του Αγίου Μάρκου (Basilica di San Marco) που χτίστηκε για να στεγάσει τα λείψανα του Ευαγγελιστή Αγίου Μάρκου, που μετέφεραν από την Αλεξάνδρεια το 829. Το παλάτι των Δόγηδων (Palazzo Ducale), από τα πιο σημαντικά κτίρια της Βενετίας, το μεγάλο κανάλι (Canal Grande) γνωστό και ως καναλάτσο (canalazzo), η Πλατεία του Αγίου Μάρκου (Piazza San marko) “το σαλόνι της Ευρώπης”, όπως την αποκάλεσε ο Μέγας Ναπολέων, η γέφυρα του Ριάλτο που ενώνει τις περιοχές του Σαν Πόλο και του Σαν Μάρκο, η Πινακοθήκη της Ακαδημίας, το καμπαναριό (San Marco Campanile), η γέφυρα των στεναγμών που χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, οι γόνδολες που χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν επιβάτες στα κανάλια της Βενετίας εδώ και αιώνες και πολλά άλλα.
Διασχίζοντας την πιο πράσινη χώρα της Ευρώπης με τα πολλά βουνά την Σλοβενία και περνώντας έξω από την πρωτεύουσα Λιουμπλιάνα που κατοικείται από την Εποχή του Χαλκού, περάσαμε τα σύνορα με την Κροατία και γνωρίσαμε την πρωτεύουσα της χώρας, το ιστορικό Ζάγκρεμπ, ενώ μας μάγεψε το Εθνικό Πάρκο των λιμνών Πλίτβιτσε, ένα από τα παλαιότερα εθνικά πάρκα στην νοτιοανατολική Ευρώπη που αποτελει μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Η περιοχή είναι καλυμμένη από δάση με οξιές, έλατα, πεύκα, σημύδες και σπάνια είδη φυτών που προστατεύονται από το νόμο. Περιλαμβάνει 16 λίμνες οι οποίες συνδέονται με μια σειρά καταρακτών, ενώ ζουν σπάνια ζώα και πτηνά, όπως η Ευρωπαϊκή καφέ αρκούδα, ο λύκος, ο αετός, η κουκουβάγια, η αγριόγατα και ο αγριόκουρκος, μαζί με πολλά άλλα πιο συνηθισμένα είδη.
Τις λίμνες τροφοδοτούν πολλά ποτάμια που διέρχονται από κατοικημένες περιοχές και σχηματίζουν ενίοτε μικρούς καταρράκτες δίπλα από τις κατοικίες,
Στις λίμνες επίσης αναπτύσσονται πληθυσμοί πέστροφας ανεξάρτητα σε κάθε λίμνη, σαλβελίνοι και κοκκινόγαστροι.
Γεμάτοι από μοναδικές και πλούσιες εικόνες αφήσαμε την Κροατία για να επισκεφθούμε την Μαγυάρικη πρωτεύουσα της πεδινής Ουγγαρίας την πανέμορφη Βουδαπέστη, που την διασχίζει ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης ο Δούναβης και την χωρίζει στην Βούδα και την Πέστη,
Η διαδρομή πολύ όμορφη, καθώς ταξιδεύαμε σε μια χώρα πεδινή με εύφορες πεδιάδες, πολύ πράσινο, ποτάμια και έχοντας στα πλάι μας τη μεγαλύτερη λίμνη της κεντρικής Ευρώπης, τη λίμνη Μπάλατον.
Η Ουγγαρία περιβάλλεται από τις Άλπεις, τα Καρπάθια και τις Δειναρικές Άλπεις, ενώ τη διασχίζουν δυο μεγάλα ποτάμια ο Τίσα και ο Δούναβης που χρησιμοποιείται και από τη ναυσιπλοΐα.
Η Βουδαπέστη είναι ξακουστή για το μεγάλο Δούναβη που την διαρρέει με τις πολλές γέφυρες, καθώς και για τα ιστορικά αξιοθέατά της όπως το επιβλητικό κτίριο του Κοινοβουλίου, ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου, η Όπερα, ο ιστορικός ναός του Αγίου Ματτία, όπου εστέφοντο οι Ούγγροι βασιλιάδες, ο πύργος των Ψαράδων, ο λόφος Γκέλλερτ με την πανοραμική θέα της Βούδας και της Πέστης με τον Δούναβη, η μνημειώδης πλατεία των Ηρώων και πολλά άλλα.
Περιδιαβαίνοντας τα εδάφη της Ουγγαρίας και αποχαιρετώντας την τελευταία πόλη ΤΑΤΑΜΠΑΝΚΑ με τους 70.000 κατοίκους, μας υποδέχθηκε η φιλόξενη Σλοβακία που έχει πρωτεύουσα την Μπρατισλάβα, για να μας οδηγήσει στην Αυστρία με τις μεγάλες πεδιάδες και τα τεράστια αιολικά πάρκα.
Η πρωτεύουσα Βιέννη με τα 2.000.000 κατοίκους, η διάσημη πόλη του Μπαρόκ και του Βαλς, ιδρύθηκε περίπου το 500 π.Χ., είναι πλούσια σε ιστορικά αξιοθέατα, καθώς έχει πολύ μεγάλη ποικιλία σε ιστορικά μνημεία διαφόρων αυτοκρατόρων οπως η Μαρία Θηρεσία, ο Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄., η Μαρία Αντουανέττα, η γυναίκα του Φραγκίσκου Ιωσήφ Σίσσυ κ.α..
Η Βιέννη χαρακτηρίζεται επίσης από τα παλάτια της Σαβοΐας Μπελβεντέρε, τους κήπους του θερινού ανακτόρου Σεμπρούν, το δημαρχείο, το Κοινοβούλιο, τις Ελληνικές εκκλησίες Αγ. Τριάδα και Αγ. Στεφάνου, την τελευταία κατοικία του Ρήγα Φεραίου, το σπίτι που έμεινε o Μπετόβεν και πολλά άλλα.
Η εικόνα της Σερβίας με το καλό οδικό δίκτυο, αλλάζει από την περιοχή της Βοιβοντίνα μέχρι το Βελιγράδι και τα Σερβοβουλγαρικά σύνορα της Καλοτίνα.
Η δεύτερη πόλη της Σερβίας το Νοβισαντ με τους 400.000 κατοίκους φιλοξενεί το μεγαλύτερο παραδουνάβιο κάστρο το Πετροβαραντίν, με τον πύργο του ρολογιού που έδινε στίγμα στους ναυτικούς του Δούναβη και την ώρα σε ολόκληρη την πόλη.
Το Σρέμσκι Κάρλοβσκι, η πόλη μουσείο που προστατεύεται από την UNESCO, με τα ιστορικά κτήρια, όπως το Πατριαρχείο, η Θεολογική σχολή, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το πρώτο φαρμακείο και το ιστορικό Μοναστήρι Κρούσεντολ, έξω από την πόλη, που κτίστηκε το 1509 και χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές σαν κρησφύγετο και ορμητήριο των επαναστατών Σέρβων εναντίον των Τούρκων.
Στο ιστορικό και πολύπαθο Βελιγράδι εντυπωσιαστήκαμε από την λαμπρή και αριστουργηματική αγιογράφηση – διακόσμηση στους υπόγειους χώρους της εκκλησίας του Αγίου Σάββα, μία από τις μεγαλύτερες εκκλησίες της Ορθοδοξίας.
Το φρούριο Καλεμεγκτάν που βρίσκεται στην μοναδική συμβολή των ποταμών Σάββα και Δούναβη και είναι γνωστό ως Ακρόπολη του Βελιγραδίου, στέκεται ακοίμητος φρουρός της πόλης, ενώ δίπλα ο Πύργος Νεμπόϊσα, ξυπνά στις μνήμες μας το χώρο που φυλακίστηκε και θανατώθηκε ο Ρήγας Φεραίος το 1798 και δύο χρόνια μετά την ίδια τύχη είχε στον ίδιο πύργο και ο Μητροπολίτης Βελιγραδίου Μεθόδιος.
Η παραμονή μας στη Σερβία ολοκληρώθηκε με το σεργιάνι στην αρχαία Ναϊσό, το σημερινό ΝΙΣ που φημίζεται για τις καπνοκαλλιέργειες και ποτίζεται από τον μεγάλο ποταμό Νισάβα.
Διασχίζοντας λόφους, βουνά και φαράγγια με τη συντροφιά του ποταμού Νισάβα και μέσα από άγρια φαράγγια και τούνελ ανοιγμένα στα σκληρά βράχια με τις απόκρημνες πλαγιές που εναλλάσσονται με καταπράσινους λόφους κατάφυτους με πανήψυλα δένδρα που μας υποδέχονται και μας χαιρετούν περήφανα, περάσαμε τα Σερβοβουλγαρικά και λίγο αργότερα τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα για να φθάσουμε το απόγευμα στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη.
Η εκδρομή μας που ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο του Δίον στην Πιερία, σημείωσε μεγάλη επιτυχία, αφού όλοι οι συμμετέχοντες είχαν καλή διάθεση και θετική ενέργεια σε όλη τη διάρκεια του οδοιπορικού μας,
Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες,
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον πολύ καλό οδηγό μας κ. Θανάση Λαϊνά, που ήρεμος και πάντα με το χαμόγελο, μας μετέφερε με άνεση και ασφάλεια, διανύοντας πάνω από 4.200 χιλιόμετρα σε δέκα μέρες.
Επίσης ευχαριστώ την εξαιρετική ξεναγό μας κυρία Μαρία, η οποία με ευκρίνεια και πληρότητα μας ενημέρωνε συνεχώς για όλες τις περιοχές που επισκεφθήκαμε τόσο για την ιστορία τους όσο και για τα αξιοθέατα και τις δραστηριότητες των σημερινών κατοίκων τους.